Płoć (Rutilus rutilus)
Rodzina karpiowate
Opis
Tułów lekko bocznie spłaszczony, otwór gębowy mały, końcowy, kształtu sierpowatego.
Barwa grzbietu zielonawa lub szaroniebieska, w pozostałej części przeważa odcień srebrzysty.
Oko czerwone lub pomarańczowe, płetwy żółtopomarańczowe lub ciemniejsze, w brzusznej i odbytowej przeważa czerwień. Łuski duże, niezbyt mocno osadzone w skórze, pokryte sporą ilością śluzu.
Linia boczna lekko wygięta ku dołowi. Krawędź brzucha bez kila, lekko zaokrąglona. Płetwy grzbietowa i odbytowa krótkie, o wciętych tylnych krawędziach.
Płetwa ogonowa mocno wcięta w kształcie chorągiewki. W naszych warunkach płoć dorasta do 50 cm długości i 2 kg masy.
Przeciętnie poławia się osobniki długości 15-25 cm i ważące 0,1-0,3 kg.
Zdolność do rozrodu płoć osiąga w 2-3 roku życia, kiedy przekroczy 15 cm długości.
Tarło ma miejsce od kwietnia do końca czerwca i zależy od warunków atmosferycznych oraz rodzaju akwenu.
Płoć należy do najbardziej nieufnych i płochliwych ryb. Unika otwartej, naświetlonej przestrzeni wodnej. Jako typowy mieszkaniec strefy przybrzeżnej najczęściej przebywa pośród skupisk podwodnej roślinności, przy pasie trzcin.
Występowanie
Jako najbardziej rozpowszechniona ryba naszych wód występuje niemal wszędzie, z wyjątkiem najwyższych, przy źródłowych odcinków górskich rzek. Najkorzystniejsze warunki znajduje w wodach stojących i wolno płynących. Na wszystkich głębokościach, dopiero większe okazy przechodzą na zdecydowanie przydenne tryb życia. W jeziorach najlepszym miejscem jest zazwyczaj stok ławicy, natomiast w rzekach najlepiej szukać płoci na skraju nurtu oraz we wstecznych prądach, między innymi za główkami.
W jakich porach
Cały rok również z pod lodu. Jeden z najlepszych okresów przypada na przełom mają i czerwca gdy w tym czasie sporo jest zatopionej roślinności przybrzeżnej, a stan wód jest jeszcze podwyższony i właśnie wtedy nawet te największe płocie wyruszają w takie obszary za poszukiwaniem pokarmu. Drugi doskonały okres przypada na koniec lata i wczesną jesień.
Na co łowimy
Wszelkie drobne przynęty zwierzęce, zwłaszcza ochotki; ziarna, zwłaszcza konopie, pszenica, pęczak, oraz inne przynęty roślinne również sztuczne muszki. Osobiście jednak preferuje białe robaczki mało z nimi roboty i są bardzo czyste i oczywiście są skuteczne.
Metody połowu
Najskuteczniejsza i najprostsza metoda spławikowa, na większe okazy polecam przystawkę. Zacięcie musi być natychmiastowe, gdyż poczuwszy haczyk płoć wypluwa przynętę natychmiast.
A tu kilka wskazówek które mogą się przydać aby nie pomylić płoci z wzdręgą (co dość często się zdarza):
|
Płoć |
Wzdręga |
Brzuch |
Łagodnie zaokrąglona |
Między płetwami piersiowymi a odbytową ostry, twardy kil |
Otwór gębowy |
Prawie poziomowy |
Skośny, stromo skierowany ku górze |
Tęczówka oka |
Czerwona lub srebrna, nakrapiana czerwienią |
Żółtopomarańczowa, złota |
Płetwa ogonowa |
Szara lub szarobrunatna |
krwistoczerwona |
Płetwa grzbietowa |
Przednia krawędź da się połączyć linią pionową przednią krawędzią płetw brzusznych |
Przednią krawędź można połączyć linią krawędzią płetw brzusznych |
Źródło: Z wędką od wiosny do zimy aut. Tadeusz Barowicz
Płoć zyskała sobie wśród amatorów wędkarstwa wielu zwolenników, stanowiąc znaczny procent połowów.
Literatura z której korzystałem:
Wędkarz skuteczny – Jacek Leśniowolski, Stanisław Stupkiewicz
Z wędką od wiosny do zimy – Tadeusz Barowicz