Anadromiczna ryba z rodziny stynkowatych (Osmeridae).
W czasach radosnej działalności PGR-ryb, funkcjonowało takie powiedzenie i określenie na drobne gatunki ryb, które według ówczesnej "wiedzy" ichtiologicznej były do niczego!
Żadnego pożytku, tylko konkurencja pokarmowa dla cennych gatunków ryb ( czytaj karpia ). Pojęcie to obejmowało gatunki ryb jak wspomniana stynka, ale również jazgarz, słonecznica, ukleja itd. Skutki takiego rozumowania odczuwamy do dzisiaj.
A szczególnie odczuwają to akweny wodne i ich mieszkańcy. Nadmierny rozwój planktonu, glonów ( sinice ), spadek ilości drapieżników i wiele innych nie korzystnych zmian środowiska! Niestety zaburzony został łańcuch pokarmowy. A przywrócić wszystko do stanu pierwotnego będzie bardzo trudno!
Stynka ma wydłużone, lekko bocznie spłaszczone ciało,o przezroczystych łuskach. Podobnie jak siejowate i łososiowate ma płetwę tłuszczową.
Ma bardzo duży, rozwarty pysk i stosunkowo duże zęby. Ubarwienie zmienne, zależne od koloru wody, grzbiet ciemniejszy, boki srebrzyste.
Osiąga długość do 8- 12 cm rzadziej 18 i ciężar 15- 20g. Stynka jest rybą rozprzestrzenioną w europejskich wodach przybrzeżnych Atlantyku od północnej Hiszpanii do Skandynawii. Występuje także w Bałtyku, Zalewie Szczecińskim, Zatoce Gdańskiej, oraz Zalewie Wiślanym i rozległych głębokich o zimnej, przezroczystej wodzie jeziorach położonych na północy kraju.
Spotykana w rzekach. Bardzo wrażliwa na eutrofizację i zanieczyszczenia. Niestety jej liczebność spada.. Jest to gatunek występujący ławicowo.
Żyje w pasie wolnej wody gdzie obficie rozwija się plankton skorupiakowy, stanowiący główny składnik pokarmu stynki. Starsze osobniki zjadają także małe ryby ( małe jazgarze ), stwierdzono wśród nich kanibalizm.
Dojrzałość płciową uzyskuje w 2 roku życia.
Tarło odbywa głównie nocą, od II do V – w zależności od temperatury.
Trze się stadnie w płytkich wodach (do 1 m) rzek lub jezior, na dnie piaszczystym lub kamienistym. Wędruje do 30 km w górę rzeki. Znaczenie gospodarcze stynki jest dość duże.
Stanowi cenny surowiec do wyrobu
wielu przetworów rybnych, paszy dla zwierząt i…tranu! Jej mięso ma charakterystyczny zapach świeżego ogórka. Znaczenie stynki wzrasta w tych jeziorach, w których razem z nią występuje sandacz. Stynka bowiem stanowi podstawowy składnik jego pokarmu.
Używana jest również przez wędkarzy o ile można ją dostać od rybaków, jako przynętę na sandacze i szczupaki.
Na wędkę złowienie stynki jest prawie nie możliwe. Powodem tego jest jej sposób odżywiania się, jest planktonożercą!
Literatura:
1. Ryby wód polskich – atlas – Andrzej Rudnicki.
2. Internet.
3. Zdjęcie Wikipedia!